کارگاه آموزشی اقتصاد مقاومتی برای فرهنگیان قم

در روزهای 21 و 28 آبان 1394 دوره آموزشی اقتصاد مقاومتی توسط بسیج فرهنگیان قم و با همکاری صنعت و معدن استان و اداره کل آموزش و پرورش برگزار شد. ارائه بحث در همه چهار جلسه‌ای که صبح(خواهران) و بعد از ظهر(برادران) این دو روز برگزار شد به ارائه مباحثی پیرامون تبیین اقتصاد مقاومتی بویژه با توجه به جایگاه مخاطب(فرهنگیان قم) اختصاص داشت. ضمن اینکه نوع مخاطب و وظیفه معلمان در اقتصاد مقاومتی ایجاب می‌کرد که ضمن طرح مباحثی در مفهوم شناسی به وظیفه معلم از جهت تربیت نسل آینده کشور نیز توجه شود. لذا قسمت دوم سخنرانی در هر چهار جلسه به ارائه مقدمه‌ای در تربیت اقتصادی و بویژه تجربیات دیگر کشورها در این زمینه اختصاص یافت. 

با توجه به اینکه همچنان در انتظار فایل صوتی و یا تصویری جلسات هستم انشا الله در آینده متن و صوت یا فیلم آنرا در همین پایگاه جهت استفاده سایر علاقمندان بارگذاری خواهم کرد.

لینک خبر

کارگاه آموزشی تربیت اقتصادی

اواخر شهریور ماه گذشته از طرف دست اندرکاران سایت وزین مدرسه اقتصاد دوره‌ای برای دانشجویان علاقمند به مباحث خارج از متن رشته اقتصاد به عنوان دوره آموزشی اقتصاد واقعی برگزار شد. با توجه به اهمیت و ضرورت مباحث تربیت اقتصادی، در این کارگاه بنده نیز دعوت شدم تا به ارائه بحثی پیرامون تربیت اقتصادی بویژه تجارب جهانی در این موضوع و نیز جایگاه آن در تمدن اسلامی و در نهایت آنچه دانشجویان می‌توانند در این زمینه انجام دهند بپردازم. خوشبختانه فایل های تصویری این جلسات توسط برگزارکنندگان منتشر شده است که علاقمندان را به مشاهده آنها و ارائه نظر در مورد مباحث دعوت می‌کنم.

لینک زیر:

simafekr.tv/0fa1875idattach.htm

ارائه مقاله در همایش

اواخر سال گذشته برای نگارش مقاله ای در مورد الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برای همایشی با همین عنوان دعوت شدم. این همایش از طرف مرکز الگو در دانشکده اقتصاد دانشگاه امام صادق علیه السلام برگزار می‌شد. موضوع مقاله را مهم ترین چیزی که به نظرم همیشه در برنامه ریزی توسعه در ایران مشکل ساز بوده است قرار دادم یعنی گفتمان سازی در میان عوامل سیاست گذار و برنامه ریز و حتی مجری و در نهایت عامه مردم در مورد مبانی آن برنامه که قرار است اسلامی ایرانی باشد. به عبارت دیگر همواره در برنامه ریزی های توسعه در کشور ما این مشکل وجود داشته و دارد که عوامل یاد شده تلقی درستی از نظام اسلامی و چگونگی ریزش آرمانهای آن از بالا به پایین در برنامه‌ریزی و اجرا ندارند! مثلا اصل ولایت فقیه کجاها و چگونه قرار است خود را در برنامه ریزی و سیاست گذاری نشان دهد و قس علی هذا. در هر حال پیشنهاد یک الگوی فرهنگ‌سازی برای رفع این مشکل داشتم که مبتنی بر رهیافت‌های کنونی تعلیم و تربیت اقتصادی در دنیا یعنی تعریف مجموعه‌ای از استانداردهای محتوایی بود.

گزارشی از جلسه ارائه آن مقاله و برخی نکات مطرح شده در ادامه مطلب آمده است.

طرح موضوع تربیت اقتصادی در سرای اهل قلم

سال گذشته همزمان با طراحی محتوای تربیت اقتصادی و در حالیکه برای اجرایی ساختن آن در بدنه هنری کشور بدنبال سرپل هایی بودیم حدود اواخر اسفند ماه(یکشنبه 21 اسفند) به سرای اهل قلم دعوت شدیم تا موضوع را با برخی از هنرمندان و اهل قلم مطرح کنیم. البته جمع کوچکی بود ولی بحث داغی درگرفت. در ادامه بخشی از مباحث مطرح شده که توسط خبرگزاری قرآنی ایکنا انعکاس یافته است ارائه می‌شود:

«....در ابتدای این نشست مهدی طغیانی مدیر تدوین طرح تربیت اقتصاد اسلامی کودک و نوجوان در سخنانی با اشاره به اینکه کار روی این طرح براساس احساس نیازی که در تعارض میان شیوه‌های سنتی اقتصادی و نظام مدرن اقتصاد جهانی به انجام رسید، گفت: از دیدگاه یک کارشناس اقتصادی مشکلات جامعه از جنبه اقتصادی در دسته‌های گوناگونی تقسیم می‌شود که اگر بر این مشکلات غلبه پیدا کنیم مشکلات اجتماعی به شکل زیربنایی حل خواهد شد.

 وی ادامه داد: مهمترین این مشکلات بحث تحول فرهنگی جامعه است که از بعد اقتصادی باید تحول فکری و فرهنگی در جامعه صورت گیرد که متأسفانه در شرایط کنونی جامعه ایرانی دچار این تحول نشده است و استراتژیک‌ترین مقطع برای ایجاد این تحول دوران کودکی است.

 طغیانی بروز خیلی از مشکلات امروز اقتصادی را نشأت گرفته از این دانست که کودکان و نوجوانان تحت آموزش مؤثر و مفید قرار نگرفتند و گفت: از آنجا که خیلی از عملکردهای ما در جامعه جنبه اقتصادی دارد لذا آموزش صحیح و اصولی علم اقتصاد از مبتدی‌ترین مسائل آن تا پیشرفته‌ترین آنها از همان دوران کودکی و نوجوانی تأثیر بسزایی دارد.

اهمیت و ضرورت توجه به فرهنگ‌سازی و تربیت اقتصادی

متن پیاده شده جلسه سخنرانی آموزشی برنامه سازان اقتصادی صدا و سیما توسط دکتر عادل پیغامی

تحولات سریع شوون اجتماعی و اقتصادی دنیای امروز و اقتضائات و الزامات تکنولوژیک و اقتصادی حاکم بر زندگی بشر امروزی، مسوولیت برنامه های آموزشی و فرهنگی را مضاعف ساخته و ملاحظات خاصی را در باب نهاد ها ، محتوا ، برنامه ها و روشهای تعلیم و تربیت مطرح کرده است. بطوری که نهادهای آموزشی و فرهنگی کشورهای پیشرفته در کنار مهارتهای اولیه و ضروری مانند خواندن , نوشتن , ریاضیات , ادبیات , تاریخ و … به برنامه های آموزش اقتصاد و فرهنگ سازی اقتصادی به عنوان بخش اصلی برنامه هایی که عهده دار یاد دهی عناصر معرفتی ، گرایشی و مهارتی ناظر بر تدبیر زندگی و تحقق رفتارهای مطلوب در عرصه زندگی فردی و تعاملات اجتماعی هستند، توجه خاص و ویژه ای را مبذول می کنند.

در دنیا، فرهنگ سازی و یا به بیان علمی "تحقق اهداف شناختی ، گرایشی و رفتاری" در حوزه اقتصادی که از آن بطور عام به عنوان " تعلیم و تربیت اقتصادی "نام برده می شود ، حوزه بسیار شناخته شده و فربهی به لحاظ حجم ادبیات و تجارب حاصله محسوب می گردد. هزاران مرکز آموزشی و صدها انجمن و مرکز ملی و بین المللی، با حجم ادبیاتی قریب به صدها کتاب و هزاران مقاله در سال، تخصصاً در این زمینه فعالیت کرده و صدها میلیون فرهنگ پذیر را چه به عنوان دانش آموزدر مدرسه و جه در قالب مخاطبان رسانه های جمعی از مقاطع کودکستان تا دبیرستان و بالاتر تحت پوشش مستقیم و غیر مستقیم تعلیم و تربیت و به عبارت دیگر فرهنگ سازی قرار می دهند. تنها در آمریکا بالغ بر دویست وپنجاه مرکز غیرانتفاعی آموزشی و فرهنگی در زمینه تعلیم و تربیت اقتصادی مشغول اند و مجلات تخصصی در این زمینه منتشر می کنند. 
اما در داخل کشور ما در تمامی سالیان گذشته و حال ، وضع بگونه ای عجیب و سؤال برانگیز است. علی رغم جریانات فوق الذکر و علیرغم وجود ده ها میلیون کلاس درس، ملیونها صفحه محتوای آموزشی و حتی هزاران صفحه بررسی شیوه های فرهنگ سازی اقتصادی و هزاران برنامه صوتی - تصویری در دنیا که به آموزش اقتصاد مشغول اند، هنوز در کشور ما کم نیستند کسانی که آموزش اقتصاد را در غیر از رشته دانشگاهی اقتصاد، امری ناممکن، محال یا تعریف نشده می دانند. به جرأت می توان ادعا کرد که مطالبی که در زمینه تعلیم و تربیت اقتصادی در سطوح غیردانشگاهی، به فارسی نوشته شده و کتابخانه ها و مراکز علمی کشور ، در این زمینه و مباحث تخصصی مربوط به اصول و قواعد فرهنگ سازی اقتصادی از فقر پژوهشی و مطالعاتی رنج می برند. به همین نسبت، تصور رایج از تعلیم و تربیت اقتصادی، تصوری بدوی ، غلط و عاری از ملاحظات و کارکردهای خاص مورد نظر از ادبیات اقتصادی که همانا فرهنگ سازی و مدیریت رفتار اقتصادی شهروندان است، می باشد. به جرأت می توان ادعا و مشاهده کرد که در کشور ما حتی فارغ التحصیلان رشته های اقتصاد ، در ابعاد گرایشی و مهارتی ـ رفتاری مورد نظر از آموزش اقتصاد دچار مشکل بوده و در بهترین حالت تنها به انبانی از تئوریهای نظری و انتزاعی مبدل می شوند. 
خوشبختانه علیرغم وضع اسفناک موجود، پتانسیل های خوبی جهت برون رفت از این وضعیت در کشور موجود است. خواست و عنایت مسؤولان ارشد فرهتگی و تعلیمی و تربیتی کشور مهم ترین سرمایه و شرط لازم تحقق این مهم است.